متن آهنگ عرفان و فرید پارس به نام پوکر زندگی

دانه ش رو کاشته منتظره بارونه
دنیا رو دوست داره دنیا هم باهاش مهربونه
وارد یک بازی شده که نداره آخر
رویا‌های بچگیش الان شدن یک باور
تو پوکرِ زندگی‌ خوشبینی یک قانونه
کارت هاش رو ندیده خوب آره یکم نگرونه
واردِ یک بازی شده که نداره آخر
باید تا تهش بره باید بیاره طاقت

اون عزمش جزمه نمی‌شه خسته
میدونه سخته ولی‌ فکر هاش رو کرده
ترس نمیتونه اونو سرِ جاش بشونه
میدونه که پیروزی در انتظاره

(عرفان)
آره.. پایدارِ
جاده..

اولش سخت بود حالا شک ها رفتند
میشنوند منو همه شهرها پخشم
دود کمتر شد و پولِ بیشتر
دلم تنگتر شده واسه خونه بیشتر.. ولی

غزلم دَم از امید میزنه
دم از تغییرِ محیط میزنه
هر تغییری میخوای توی دنیا ببینی
از خودت شروع کن نشو مرید همه

جاده معلوم ولی هنوز تو راهیم
خوردیم زمین ولی هنوز رو پاییم
رسیدیم جایی که داد عشق رو نشون و
١۵ سالِ بعد هنوز اونجاییم

زیرِ فشار کم کم کمرم صاف شد
کم کم همه آرزوهام عملا راست شد
کم کم خورشید تابید و آسمان باز شد
هرچی ابر بود بادِ باور همرو باهاش بُرد

غریبه ها دورم بیشتر شدند
رفیق های قلابی ریشکن شدن
هرکی خوب بود موند منم هنوز همونم
فقط یکم ریش ها سفید، یکم پیرتر شدم
اون عزمش جزمه نمی‌شه خسته